Իշխանության ինքնաօգնության խումբը

Հայաստանի գործող իշխանությունը գնալով ինքնաօգնության խմբի է նմանվում, որտեղ նույնատիպ խնդիրներ ունեցողները փորձում են ապաքինման և քաջալերման ռեսուրս գտնել։

- Բարև ձեզ, ես Նիկոլն եմ։
- Ողջունենք Նիկոլին, ծափեր։
- Ես պատերազմից մեկ օր առաջ սպառնում էի անհուսորեն ապակայունացնել Ադրբեջանի ներքին վիճակը, իսկ պատերազմի օրը բանաստեղծություն գրեցի. Ես պատռել եմ զոհի հին կտակը / Հաղթողի նոր խոսքեր եմ խոսում։
- Եկեք նորից ծափահարենք Նիկոլին, նա քաջություն ունեցավ միանալ մեզ ու խոսել իր խնդիրների մասին։

-Բարև Ձեզ, ես Մակունցն եմ։ Ես պատերազմից մի ամիս առաջ հայտարարում էի, որ Թուրքիան այս պատերազմին չի միջամտի։
- Ողջունենք Մակունից, ծափեր։ Նա անպայման կապաքինվի։

- Ես պատերազմի կեսերին նորից բանաստեղծություն գրեցի։
- Խմբում հերթով ենք խոսում։ Այստեղ բոլորն էլ ունեն խնդիրներ։

- Ողջույն. Ես Դավիթն եմ։ Ես պատերազմից առաջ ասում էի. նոր պատերազմ՝ նոր տարածքներ։ Բայց ես հիմա ընդունում եմ իմ սխալը։
- Ծափահարենք Դավիթին՝ նա ընդունում է իր սխալը։ Իսկ դա ամենակարևոր քայլն է առողջացման ճանապարհին։
-- Այո, ես առողջանում եմ։ Ես հիմա ուրախ եմ, որ այստեղ եմ՝ Նոր խումբ, Նոր ՏԱՐԱԾՆԵՐ...

- Բարև Ձեզ, հաղթելու ենք, մենք հաղթում ենք, մենք արդեն հաղթել ենք։
- Ողջունենք մեզ նոր միացողին։ Նա, ցավոք, հաղթանակից հետո իր անունը չի հիշում, ուրախությունից հիշողությունը կորցրել է։ Նա օրական 44 անգամ գոռում է «հաղթելու ենք»։

- Բարև ձեզ, ես Արարատն եմ, տանը՝ ԱղրըԴաղ են ասում, գործի տեղը՝ Օմեգա։ Ես պատերազմի օրերին հիշեցնում էի, թե ով է մեր գերագույն գլխավոր հրամանատարը, չշշկռվե´ք։

- Եկել է քաղաքացու վրեժի ժամանա´կը, վրեժի´ ժամանակը։

- Նորից ողջունենք Նիկոլին։ Խմբում բոլորը պարբերաբար պոռթկումներ ունենում են։ Հուսադրե´նք Նիկոլին։

- Ես պատերազմի ընթացքում 4 անգամ կարող էի պատերազմը դադարեցնել։ Ես հերո´ս եմ, ես դա չեմ արել, չեմ արել, որովհետև ես հերո´ս եմ։ Եվ եկեք պայմանավորվենք՝ ինչ էլ որ լինի, մենք մեզ բուժված չե´նք համարելու։ Ի´նչ էլ որ լինի։

- Ողջունենք մեր հերոսին։

- Ես Վարազդատն եմ, բայց ես սրանց հետ արդեն կապ չունեմ։

- Ողջունե´նք Վարազդատին։ Նա բուժվել է չինական խոտաբույսերով։ Բայց միացել է մեզ՝ պատմելու իր փորձը։

- Ես պատերազմի օրերին հայտարարում էի, որ բոլորը մարտի դաշտից փախան, միայն Աշոտիկն էր կանգնել Սմերչի դիմաց, ու իր խրոխտ հայացքով զգետնում էր Բայրաքթարները։

- Ողջունե´նք Վարազդատին կրկին։ Նա չի վախենում հիշել իր հիվանդության օրերը։

- Չշշկռվե´ք, չշշկռվե´ք, մենք ունենք մեկ գերագույն գլխավոր։

- Բարև ձեզ, ես Անդրանիկն եմ։ Ես պարտվել եմ թե´ մարտի դաշտում (թեև այնտեղ երբեք չեմ եղել), թե´ բարոյապես, թե´ ֆիզիկապես, թե´ մենտալ, թե´ նանո, թե´ մակրո, թե´ ... բոլոր առումներով։ Ներսից, դրսից, ներքևից, վերևից։

- Ծափահարենք Անդրանիկին և դուրս հրավիրենք խմբից...


Մարինե Սուքիասյան

Այլընտրանքային նախագծեր խումբ